Kamis, 12 Desember 2013

tembang macapat

SINOM
Pangйran kang sipat murah (8/a)
Njurungi kajating dasih (8/i)
Ingkang temen tinemenan (8/a)
Pan iku ujaring dalil (8/i)
Nyatanй ana ugi (7/i)
Iya Kiyageng ing Tarub (8/u)
Wiwitanй nenedha (7/a)
Tan pedhot tumekиng siwi (8/i)
Wayah buyut canggah warиngй kang tampa (12/a)
DHANDHANGGULA
Eling-йling pra kadang dиn йling (10/i)
Uripira ing ndonya tan lama (10/a)
Bebasan mung mampir ngombй (8/e)
Cinecep nulya wangsul (7/u)
Mring asalй sangkanй nguni (9/i)
Begja kang wus pana (7/a)
Sangkan paranipun (6/u)
Dedalan kang dиn ambah (8/a)
Mrih rahayu lumampah margi utami (12/i)
Sejatining kasidan (7/a)
KINANTHI
Padha gulangen ing kalbu (8/u)
Ing samita amrih lantip (8/i)
Aja pijer mangan nйndra (8/a)
Kaprawiran dиn kaиsthi (8/i)
Pesunen sariranira (8/a)
Sudanen dhahar lan guling (8/i)

ASMARANDANA
Anjasmara ari mami (8/a)
Masmirah kulaka warta (8/a)
Anиng kuta Probolinggo (8/o)
Prang tanding lan Wurubisma (8/a)
Kariya slamet wong ayu (8/u)
Pun kakang pamit palastra (8/a)

MEGATRUH
Sigra milir sang gиthиk sinanggga bajul (12/u)
Kawan dasa kang njagani (8/i)
Ing ngajeng miwah ing pungkur (8/u)
Sinangga ing kanan kиring (8/i)

Sang gиthиk lampahnya alon (8/o)

Budi Pekerti, Pengangen-angen lan kasunyatan

BUDI pekerti saiki mulai dadi wacana ing masyarakat, akeh kang padha beda pangerten anggone nanggepi masalah budi pekerti, tapi iku mau dadi becike amarga saiki perkara budi pekerti wis mulai dadi kebutuhan urip masyarakat kudu diajarake marang putra-putrane supaya besuke gedhene dadi uwong kang bisa ngajeni marang wong tuwane lan masyarakat sekitare.
Saiki angger ana bocah nakal, bocah sekolah padha gelut, tumindak kriminal, lan sapanunggalane, menawa ana kedadeyan sing kaya iki trus sing dituding jare sekolah sing anggone nggulawenthah ora becus dadine bocah iku padha nakal, padahal tanggung jawab babagan pendidikan iku tanggung jawabe wong tuwa, sekolah, lan masyarakat.
Budi pekerti iki babagan kang kudu dicerna nganti permati amarga kapan maneh, menawa ora saiki mulai dipikirake babagan kasebut, budi pekerti iku hubungan langsung karo babagan tumindak, solah bawa, pangucapan. Pendidikan budi pekerti mbutuhake keteladanan kanthi tumindak kang becik, tumprap sapa bae kang arep menehi pendidikan budi pekerti. Budi pekerti seliyane kanthi cara menehi keteladanan uga kebiasaane urip sedina-dinane kanthi urip nganggo perilaku sing apik kanthi cara latihan sing makaping-kaping.
Miturut buku Pedoman Penanaman Budi Pekerti Luhur (Balai Pustaka, 1997), ana 56 sikap budi pekerti luhur, yaiku antarane kerja keras, wani mikul resiko, disiplin, keimanan, atine lembut, akeh inisiatif, pikirane jembar lan maju, sederhana, semangat, duweni sikap konstruktif, duweni rasa syukur, tanggung jawab, tenggang rasa, bijaksana, cerdik, cermat, dinamis, efisien, gigih, hemat, jujur, duweni kemauan keras, kreatif, kukuh hati, lan sapanunggalane, iki kabeh sing dadi intine pendidikan budi pekerti. Budi pekerti ora bisa langsung tertanam ana ati trus dileksanakake tumprap panguripan sedina-sedinane, tapi bertahap dilakoni kanthi latihan, dibiasakake kanthi solah bawa, tutur pangucapan, lan polatan kang ngandhung nilai-nilai budi pekerti.
Pendidikan
Salah sijine cara kanggo nanam budi pekerti yaiku melalui pendidikan neng sekolah, pendidikan budi pekerti iki bisa didadekake mata pelajaran dhewe utawa diintegrasikan mlebu menyang materi pelajaran, kari kepiye pelaksanaane, yen diintegrasikan gurune bisa gabungake nilai-nilai budi pekerti disisipake ana materi pelajaran, yen dadi pelajaran dhewe kudu ana gurune dhewe sing mulang masalah budi pekerti, loro-lorone padha apike. Sing penting, kanthi niyat sing becik kanggo nyiapake generasi sing arep teka sing meliki budi pekerti kang luhur.
Saiki penanaman budi pekerti ing sekolah bisa nganthi cara kegiatan permainan/dolanan, tembang, tari, diskusi sing isine penjabarane babagan budi pekerti trus saben dinane sekolah kudu gatekake marang perkembangan pelaksanaan pendidikan iku marang siswa-siswine dadine saben perubahan tingkah polahe bisa ditlusur nganti premati supayane kasil, perubahan iki ora bisa diukur nganti nilai sing awujud angka-angka, tapi nitikberatake marang conto-conto jelas lan becik. Guru sing dadi sentral kudu bisa dadi tauladhan kanggo siswa-siswine, pancen ya bisa digalih yen guru iku sosok sing kudu digugu lan ditiru, nganti paribasan iku sakjane berat banget bebane guru. Sentral guru kudu bisa digugu lan ditiru, awit aneng sekolah lan luar sekolah supayane bisa dadi conto, kanthi adhedhasar keyakinan, tumindak sing bener lan pener anggone mbimbing siswane, sebagai pendidik sing dadi personifikasi nilai-nilai kabecikan sing arep ditanemake, kanthi nyuplik ajarane Ki Hajar Dewantara yaiku ing ngarsa sung tuladha, ing madya mangun karsa, tut wuri handayani, sing didadekake dasar anggone menanamkan budi pekerti marang siswa-siswinye. Yaiku yen ning ngarep kudu dadi tuladha kanthi tindak-tanduk kang luhur, sopan santun tepa selira, lan menghargai wong liyan, tumindak iku sing didadekake conto, yen ing tengah kudu maringi pitutur atau petunjuk, supayane siswa-siswine bisa nindakake apa kang dadi piwulang babagan budi pekerti luhur iku, yen ing buri kudu dorong atau motivasi supayane pada gumregah anindakake tindak-tanduk berbudi luhur sesuai karo ajarane piwulang babagan budi pekerti mau. Ananging saja disalahaken angger nganti ana bocah/siswa/siswi sing jur nakal, sebab kenakalan utawa sethithike budi pekerti sing tertanam iku disebabake maring perkara sing werna-werna. Kadhang akeh kekeliruan sing muncul ing masyarakat yaiku kelemahan sing saklawase iki dirasakake akeh wong sing mung ngandhalake informasi/penjelasan thok babagan budi pekerti dadi sifate mung verbalisme tanpa diikuti karo tindakan sing nyata apa sing diinformasiaken iku, dadi angger wong Jawa jare “bisane mung jarkoni” artine bisa ngajar ora bisa nglakoni.
Kabecikan
Nang babagan pendidikan budi pekerti perlu diterangake apa sing kudu dilakoni/ditindakake babagan kabecikan, kedisiplinan, kemasyarakatan, lan panunggalane trus apa manfaate kanggo awake dhewe lan masyarakat. Kabeh iki ora bisa langsung bisa dideleng asile tapi kudu dilatih/leksanakake secara bertahap, terus-menerus, kanthi adi kebiasaan sedina-dinane sing bisa dirasakake manfaate.
Sing lewih penting siswa/siswi wektune aben dinane sing akeh dientekake eneng ngomah, mula penanaman budi pekerti aja mung ditumplek blek dadi tanggung jawabe sekolah thok tapi keluarga kudu melu, justru neng omah iki bocah awale mengenal pendidikan saka wong tuwane, awit cilik bocah kudu mulai diajari/ditanamke nilai-nilai budi pekerti sing apik, trus wong tuwane kudu dadi tuladhane tumprap putra-putrine neng omah kanthi diajari unggah-ungguh, sopan santun, tepa selira, lan ngormati liyan kanthi cara sing sabar lan premati banget marang aben ana perubahan tingkah polah, tindak tanduk putra-putrine supayane dadi wong sing pinunjul sarta berbudi pekerti luhur.
Ing lingkungan masyarakat iki uga bisa bentuk pribadine bocah, mula masyarakat uga duweni kewajiban melu nanamke nilai budi pekerti tumprap pergaulan ing masyarakat kanthi conto-conto tumindake kang becik para tokoh masyarakat sing padha dadi paugeran masyarakat.
Kanyatane pendidikan budi pekerti supaya bisa tertanam neng anak didik kita, iku dudu barang sing gampang tapi perlu disikapi lan perlu dipremati kanthi serius, mulai saka ngomah yaiku pendidikan saka wong tuwane, ning sekolah saka guru-gurune, lan ing masyarakat yaiku para tokoh masyarakat, saengga sing dadi pengangen-angen yaiku masyarakat kang berbudi luhur bisa dadi kasunyatan ing masyarakat.
(Aziz Purwanto/35)



Dosa Lan Pangapurane

Dosa Lan Pangapura
DOSA iku sakabehing tumindak lan pamikir kang cengkah karo angger-angger, utamane angger-anggering agama. Tindak kriminal kayadene nyolong, korupsi, milara wong liya, iku uga kalebu dosa. Sakabehing tindak kang ora becik: gawe sengsarane wong liya, ngrekasakake wong liya, gawe susah lan nglarakake atine wong liya, iku klebu dosa.
Keh-kehane dosa sing ora arupa pelanggaran hukum, ora dadi urusane hukum. Selingkuh, ngenyek utawa nyepelekake wong liya, ngrasani alane wong liya, kawi asring ora dadi urusane hukum. Dosa kang arupa tindak kriminal iku klebu dosa kang gedhe sing satemene sanksine ora mung awujud sanksi hukum,ananging uga sanksi karohanen.
Narapidana wis nindakake paukumane lan wis metu saka pakunjaran, durung mesthi sing resik utawa kalis saka dosa-dosane. Sanksi agama iku ora mung ditampa ana donya, nanging uga ana akhirat, manungsa percaya menawa sakabehing tidak ala iku senajan ora konangan utawa kasumurupan wong liya, mesthi ana undhuh-undhuhane. Sapa sing nandur bakal ngunduh.
Ana tetembungan: Gusti Allah iku ora sare, dadi tumindak lan osiking pikire manungsa iku tansah kapirsan. Dadi sanajan ora kena sanksi hukum, sakabehing tumindak iku ana akibate. Mula ana unen-unen: ngunduh wohing pakarti. Sakabehing pakarti ala lan becik iku ana undhuh-unduhane, bisa ana donya, bisa ana akhirat, bisa uga ditamapa atawa disandang dening anak putune.
Nanging kapercayan ngano mau ana sing nganggep mung kayadene mitos, mula ya akeh sing padha ara percaya. Tindak culika ya banjur ngambra-ambra, perkara, ukuman ana ndonya lan ana akhirat wis ora digubris.
Gusti Allah iku Maha Pengampun, mulane yen manungsa wis ngakoni sakabehing dosa lan kaluputane sarta wis mertobat ora bakal gawe dosa maneh, mesthine ya pinaringan pangapura. Pangapura saka lembaga yudikatif awujud pembebasan saka lapas, sawise nglakoni paukuaman lan mbayar dendha kaya kang kasebutake ing vonise hakim.
Yen dosa mau magepokan karo sesambungan ing antarane wong siji lan sijine, pangapura iku kudu kawenehake kanthi eklas de¨ning wong sing ketaman tindak kang era becik mau. Gusti Allah ora kersa paring pangapura menawa wong sing ketaman mau durung aweh pangapura. Mula wong sing rumangsa wis tumindak era becik kudu ngakoni kaluputane lan wani njaluk pangapura. Yen wis oleh pangapura, sesambungan ing antarane sing tumindak luput lan sing ketaman wis bali resik maneh.
Apura-ingapura iku perlu murih hubungan silaturahmi ing antaraning warga masyarakat tansah becik. Njaluk pangapura lan aweh pangapura iku perlu dikantheni kesadharan lan ketulusan. Kanthi mangkono, apura-ingapura iku ora mung dhapur “upacara”, nanging uga bisa kanggo nglatih kadiwasaning batin lan gawe salaras utawa harmonising masyarakat, satemah bisa nyambut gawe bebarengan kanthi becik.

(Dening Soedjarwo/CN27)

Tembung Entar

Tembung Éntar yaiku tembung kang tegesé ora kaya makna saluguné (kata kiasan).Utawa tembung kang ora kena ditegesi sawantahe baé sinebut uga ing basa Indonesia tembang silihan (kiasan). Ing basa walandané yaiku Figuurlijke betekenis
Tuladhané:
A
01. abang kupingé = nêsu bangêt
02. (ng)abangké kuping = gawé nêsu
03. abang abang lambé = ora têmênan, mung lêlamisan
04. abang rainê = nandhang isin (wirang)
05. adol ayu = ngêndêlake ayuné
06. adol bagús = ngêndêlaké bagusé
07. adol gawé = ngatonake pênggawéyané
08. adol kringêt = nyambut gawé
09. adol kwanèn = ngêndêlake kwanèné
10. adol krungon = golèk golèk warta/kabar
11. adol séndhé = adol barang mênyang gadhèn
12. adol umbag/umuk = akèh omongé, ning ora ana nyatané
13. adus getíh = tatuné nêmên bangêt
14. adus kringêt = nyambut gawé, abot bangêt
15. adus luh = nêmên anggoné nangís
16. akèh sandhungané = akèh alangané
17. ålå jênêngé = kurang dipêrcåyå
18. ålå kandhutané = ålå wataké
19. ålå tembungé = têmbungé kasar/saru
20. alus tembungé = kêpénak dirungokaké
21. åmbå jangkahé = bisa ikhtiyar mrana-mrana
22. apus kråmå = dibujuki/diapusi cara alus
23. asor budiné = bêbudèné ålå
24. asor yudané = kalah
25. ati dhóndhóng = atiné ålå
26. atiné ånå wuluné = atine ålå/dêngki
B
01. (m)balang liríng = nglirik mripat
02. bau suku = abdi/batur
03. bau têngên = wong kang dipercåyå
04. bêning atine = sumèh
05. (m)buang sangkal = ngilangi/mbuang apês
06. (m)bukak wadi = ngandhakaké wêwadiné
07. (m)buang tilas = nutupi tumindaké sing ålå
C
01. cagak lèk = camilan supaya bêtah mêlèk
02. cagak urip = kanggo nyukupi kêbutuhan uripé
03. cancut taliwåndå = tandang gawé
04. cangkêm gatêl = sênêng ngrasani/nggunêm
05. cêdhak umuré = gêlis mati
06. cêpak jodhone = gêlis olèh jodho
07. cêpak rêjêkiné = gampang olèh rêjêki
08. cilik atiné = kuwatir/wêdi
09. cupêt atiné = gampang nêsu
10. cupêt budiné = ora bisa nggayúh kautaman
11. cupêt jangkahé = ora biså golèk sarånå
12. cupêt nalaré = ora biså mikirake wêrna-wêrnå
13. cupêt pangandêlé = ora percåyå
D
01. dadi gawé = ngrépotaké
02. dåwå-dåwå ujå = perkårå kang ora uwís uwís
03. dåwå tangane = sênêng nyólóng jupúk
04. (n)dhêdhêr kautaman = nandur kêbêcikan
05. dhuwúr atiné = gumêdhé
06. dhuwúr pangkaté = dadi wóng pangkat/panguwasané
E
01. êmpuk rêmbugé = gunêmé énak dirungokaké
02. êntèk atiné = kêwêdèn/kuwatir bangêt
03. ènthèng sanggané = ora rêkåså
04. ènthèng tangané = sênêng tandang gawé
G
01. (ng)gadho ati = gawé susah ati
02. gantung kêpuh = sandhangané ora tau ganti
03. (ng)gantung untu = sêlak kêpingin mangan
04. gêdhé atinée = tatag; ora kuwatir
05. gêdhé êndasé = sómbóng (kêmlungkung)
06. gêdhé ómónge = umúk ora ånå nyatané
07. gêdhée tékadé = ora gampang pasrah
08. (ng)gêdhèkaké pulúk = ora ånå prihatiné
09. (ng)gêgêm tangan = kêsèd nyambut gawé
10. gilig rêmbugé = rêmbugane pasti/mêsti
11. gilig tekadé = tékadé ora bakal mundúr
12. (ng)gilud kawrúh = golèk ilmu kanthi mêmpêng
13. golèk slamêt = ati-ati supaya, ora cilåkå
14. golèk uríp = nyambut gawé nggo nyukupi butuhé
I
01. idu gêni = omongan tansah kêlakon
02. ilat mati = ora bisa ngrasakaké
03. ilang klilipé = ilang mungsuhé
J
01. jåkålårå = rikålå nóm-é rêkåså
02. jêmbar dhadhané = sugíh pangapurå; sabar bangêt
03. jêmbar kawruhé = akèh ngilmuné
04. jêmbar kuburé = mlêbu swarga
05. jêmbar polatané = sumringah
06. jêmbar sêgarané = sugih pangapura; sabar
07. jêro kawruhé = akèh ngilmuné; pintêr

K
01. kådålu warså = kasèp; wis kliwat
02. kandel kulité = digdåyå; sêkti
03. kandel kupingé = ora nggugu pitutúr
04. kaku atiné = tansah ora sarujuk/sulåyå
05. kasar têmbungé = têmbung saru
06. katon dhadhané = wani adu arêp
07. kêgugah atiné = sadar/élíng
08 kêlèpètan ålå = katut ålå
09. kêmbang lambé = tansah digunêm kêbêcikané
10. kakèhan tangan = kakèhan sing nyandhak
11. kêmbang uríp = lêlakone wong urip wêrna-wêrna
12. kêna tinênga-tênga = kêna disambati
13. kêncêng karêpé = kêkarêpane kudu kêturutan
14. kêncêng tékadé = tékadé ora bakal mundúr
15. kulak wartå = golèk kabar/wartå
16. kuwat drajat = cocok dadi pêmimpin/panguwåså
17. kuwat isín = mblêbês ora isinan
18. kuwat mangan = mangané akèh
L
01. lambé tipís = criwis/akèh omongé
02. landhêp dhêngkul = kêthul bangêt
03. landhêp pikirané = pintêr bangêt; gampang ngêrti
04. lårå ati = sêrík atiné
05. lårå ayu = lårå cacar
06. lårå owah = édan; gêndhêng
07. larang pangan = pacêklík
08. lóbók atiné = sabar
09. luhúr budiné = kêlakuane bêcík/apík
10. luhúr drajaté = dadi wong pangkat/panguwåså
11. lurús lakune = jujúr
12. lumah tangan = ora gêlêm cawé-cawé
13. lunyu ilaté = gunêmé méncla-ménclé
M
01. manís èsêmé = èsêm ngrêsêpakaké ati
02. manís rêmbugé = guneme nyênêngaké ati
03. mårå tangan = sênêng gawé lårå/milårå
04. måså bodhoå = pasrah
05. måtå dhuwitan = srakah marang dhuwít
06. måtå loro = mangro tingal
07. matèni pangané = gawé ilang panguripané
08. matêng kawruhé = mumpuni; kawruhé wis tutúg
09. matêng rêmbugé = gunêmé wís disarujuki
10. mati sandhang pangané = ilang dalané golèk panguripané
11. mati rågå = prihatin; tåpå, tirakat
12. mêdhót dalan = ora ditêrusaké
13. métani luputé = nggolèki salahé
14. mêrês kringêt = nyambut gawé mêmpêng
15. mêrês pikír = têmênan anggone mikiraké
16. mogèl ilaté = mangan sing sarwa énak
17. mógól sinauné = ora tutúg sêkolahé
18. murang tåtå = kurang ajar, ora duwé dugå
N
01. nandhang sungkåwå = lagi susah
02. nandur kêbêcikan = gawé kêbêcikan
03. ngadu wulêding kulít = adu kêkuwatan
04. ngangsu kawrúh = golèk ngèlmu/mêguru/sekolah
05. ngatonaké siyungé = nuduhake kêkuwatané/ kuwanèné
06. ngatonake dhadhané = umúk, sumbar
07. ngêkêp dhêngkul = nganggur ora nyambut gawé
08. ngêndhalèni håwå napsu = nyêgah kêkarêpan ålå
09. ngêpuh kringêt = nyambut gawé mêmpêng
09. ngêmut driji = ora oleh åpå-åpå
10. nyolok måtå = kêtårå banget
O
01. olèh ati = disênêngi
02. olèh gawé = kalêksanan
03. olèh wirang = kisinan
04. olèh lårå = kalaran
05. ora duwé ati = kuwatir bangêt, wêedi
06. ora mêlèk = ora ngêrti
07. ora ngundhuh = ora oleh åpå-åpå
P
01. padhang dalan = mlêbu swargå
02. padhang håwå = lair ing donyå
03. padhang langité = sênêng
04. padhang pikiré = lêga sênêng
05. padhang ulaté = sumèh
06. pait gêtiré uríp = warnå-warnå lêlakoné wong uríp
07. paít lêlakoné = uríp rêkåså
08. panas atiné = nêsu bangêt
09. pêcah pamóré = wís ngancík diwåså
10. pêcah pikír = wiwít biså golèk srånå
11. pêdhês rêmbugé = gunêmé gawé sêrík
12. pêrih atiné = susah bangêt
13. pêtêng atiné/pikiré = susah
14. pinggêt atiné = sêrik
15. pulíh gêtihe = pak-puk, ora kalah ora mênang
16. puput yuswå = mati, sédå
R
01. rai gêdhèg = ora duwé isín
02. (ng)rênggå pråjå = njågå negårå
03. (ng)renggå salirå = dandan/macak
04. runtúh atiné = tuwúh wêlasé
05. rupak atiné = cugêtan/ora gampang ngapurå
06. rupak jagadé = judhêg; ora bisa mrånå-mrånå
S
01. sabuk gêlang = sawahé akèh bangêt
02. sêpi kawruh = bodho/ora duwé ilmu
03. sêpi pamríh = ora duwe pamríh
04. sêrêt rêjêkiné = ora gampang golèk rêjêki
05. sêsak dhadhané = mangkêl/anyêl
06. sumpêg atiné = susah/sêdih
T
01. tadhah kålåmångså = dipangan
02. tadhah udan = lirangan gêdhang síng dhuwúr dhéwé
03. tatu atiné = sêrík bangêt
04. tanpa tilas = êntèk blas
05. tipís lambéné = criwis, sênêng nggunêm wóng liyå
06. thukúl pikiré = nduwé akal
07. thukúl turuné = nduwé anak
U
01. udan tangis = akèh síng pådhå nangisi
02. ulat pêtêng = katon nêsu
03. ulat manís = sumèh
04. utang lårå = tau nggawé laran wóng liyå
05. utang nyåwå = tau nggawe patine wóng liyå
06. utang pati = tau nggawe patiné wóng liyå
07. utang wirang = tau nggawe wirangé wóng liyå
W
01. walang ati = sumêlang/kuwatír
02. wani mati = nékad/kêndêl bangêt
03. wani silit wêdi rai = ora wani têrang-têrangan
04. wêtêng kadit = drêmba/ora tampikan
05. wêtêeng karèt = panganané akèh
06. wêdi gêtíh = jiríh/ora wani

07. wêdi kangèlan = lumuh/kêsèd

Tembung Dasanama

DASANAMA ANTARANE TEMBUNG LAN TEMBUNG

PURWAKA
Dasanama iku akeh jinise, Miturut Gudai (1989:11), kesinoniman (dasanama) kelakon kanggo kabeh tataran basa yaiku ukara, frase, tembung, lan morfem, kayata:
Kesinoniman antarane ukara
Kesinoniman antarane frase
Kesinoniman antarane tembung
Kesinoniman antarane morfem
Panulis kurang sarujuk, amarga yen ditintingi maneh, ing basa Jawa uga ana dasanama kang kadadeyan ing antarane tembung lan frase uga antarane frase lan ukara.
Dasanama antarane tembung lan tembung kaperang maneh dadi enem yaiku dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung kriya, dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung kahanan, dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung aran, dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung panggandheng, dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung panuduh, lan dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung katrangan.
Ananging ora saben buku semantik ngrembug kanthi mligi babagan dasanama. Tuladhane ing bukune Chaer (1995) ngrembug babagan dasanama ananging mung sathitik, amarga ing buku iku ngrembug babagan semantik dene dasanama iku mung perangan ing semantik.
Pateda (1989) ing bukune mung sethithik ngrembug babagan dasanama. Dene Djajasudarma uga mung ngandharake babagan dasanama kanthi umum.
Kurange buku kang ngandharake dasanama kanthi mligi nggaweni panulis rada angel ngrembug babagan dasanama iki.

Sejatine akeh banget tembung-tembung dasanama kang nduweni jinis-jinis tartamtu mula alasan panulis milih judhul Dasanama antarane Tembung lan Tembung yaiku amarga kepingin mangerteni apa wae jinising dasanama antarane tembung lan tembung.
Makalah iki bakal ngrembug kajian semantik babagan dasanama mligine dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung kriya, dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung sipat lan dasanama antarane tembung lan tembung ing tembung aran.

ANDHARAN
Dasanama antarane tembung lan tembung yaiku dasanama kang kedadeyan ing tataran tembung. Miturut Kridalaksana (1984)  dasanama yaiku wujud basa kang maknane mirip utawa meh padha karo wujud liyane: padanan iku kanggo gawe tembung, kelompok tembung, utawa ukara sanadyan umume sing dianggep sinonim mung tembung-tembung wae.
Kanggo luwih mangerteni sejatine dasanama mligine dasanama antarane tembung lan tembung ora bisa ninggalake jinis tembung. Miturut Sasangka (2008:115-148) jinising tembung ing basa Jawa ana sepuluh yaiku aran, kriya, kahanan, katrangan, sesulih, wilangan, panggandheng, ancer-ancer, panyilah, panyeru.
Dasanama antarane frase kedadeyan ing tataran frase utawa bisa kasebut ing dasanama antarane frase kang tegese meh padha utawa padha yaiku frasene. Dasanama jinis iki luwih sethithik ketimbang dasanama antarane tembung. Ora kabeh frase nduweni dasanama. Tuladhane yaiku frase tape goreng kang tegese padha utawa meh padha karo randha royal, frase wong tuwa lan frase ibu lan bapak. Dene tuladha frase kang ora nduweni dasanama yaiku saputangan ora padha tegese karo sapu ing tangan.
Beda karo dasanama antarane frase utawa ukara, dasanama antarane tembung luwih gampang anggone ngandharake. Dasanama antarane tembung kang nduweni teges padha utawa meh padha yaiku tembunge. Dene tembung cacahe luwih akeh tinimbang frase lan luwih gampang, mula dasanama antarane tembung kang arep dirembug ing pniten iki rada longgar sipate.
Soedjito (1989: 5) ngandharake yen dasanama mesthi kadedayan ing jinis tembung kang padha. Tembung aran karo tembung aran, tembung sipat karo tembung sipat, uga tembung kriya karo tembung kriya.
Saka data kang ditemokake, dasanama antarane tembung lan tembung ing basa Jawa diperang dadi enem yaiku :
dasanama antarane tembung aran.
dasanama antarane tembung kriya.
dasanama antarane tembung sipat.
dasanama antarane tembung panggandheng.
dasanama antarane tembung panuduh.
dasanama antarane tembung katrangan.
1.     Dasanama Antarane Tembung Aran
Dasanama antarane tembung aran yaiku dasanama kang kedadeyan ing tembung aran. Kaperang maneh yaiku tembung aran sukma lan tansukma.
(a)      Dasanama antarane Tembung Aran Sukma
Tembung aran sukma yaiku tembung aran kang nduweni nyawa. Tuladha dasanamane yaiku
Dhayoh – tamu
Badhut – pelawak
Yayah – bapak
Pandung – maling
Lsp.
Tuladha ing ukarane :
a.       ing ketoprak kuwi sing paling apik badhute.
b.       ing ketoprak kuwi sing paling apik pelawake.
           Ing tuladha (a) lan (b) tembung badhut padha tegese karo pelawak, mula yen tembung badhut diganti pelawak ora ngowahi tegese ukara.
(b)      Dasanama antarane Tembung Aran Tansukma
Tembung aran tansukma yaiku tembung aran kang ora nduweni nyawa (sukma) utawa bisa kasebut samubarang. Tuladha dasanamane yaiku
Jeneng – aran                           Pariwara – iklan
Gendul – botol                           Layang – surat
Piranti – bekakas                      Pawarta – kabar
Ubarampe – piranti                    Praja – nagara
Lsp.
Tuladha ing ukarane :
a.       masku sing nang Jogja ngirimi aku layang.
b.       masku sing nang Jogja ngirimi aku surat.
c.       Tehe tak lebokne gendul ya?
d.       Tehe tak lebokne botol ya?
  Katon cetha menawa tuladha ing ndhuwur bisa digenti tanpa ngowahi surasaning tembung.
2.     Dasanama Antarane Tembung Kriya
Dasanama antarane tembung kriya yaiku dasanama kang kedadeyan ing tembung kriya. Ing jinis dasanama iki, rada akeh tuladhane amarga tembung kriya bisa didasanamakake kanthi jembar. Tembung kang nduweni dasanama tuladhane :
Merdhayoh – mertamu                     Ngoyak – nguber
Dicancang – ditaleni                        Ngicipi – ngrasakake
Mbolos – mlincur                             Ngecakake – nindakake
Dicekel – dicandhak                                    Nuntun – ngirit
Celathu – kandha                            Maido – nacad
Ndeleng – nonton                            Macak – dandan
Kaleksanan – kelakon                      nyawang – nglirik – nginceng
lsp.
Luwih jelase bisa dijlentrehake ing ukara ngisor iki :
(a)       Antok merdhayoh ing omahe Pak Tarto.
(b)       Antok mertamu ing omahe Pak Tarto.
Tuladha ing ndhuwur nuduhake yen tembung merdhayoh minangka dasanamane mertamu. Amarga tembung iki kalebu dasanama padha tegese, mula bisa genti-genten tanpa ngowahi surasane tembung.
(c)       Aku mau nyawang layange Mas Antok.
(d)       Aku mau nglirik layange Mas Antok.
(e)       Aku mau nginceng layange Mas Antok.
Tuladha ing ndhuwur ora bisa dijlentrehake kanthi gampang. Tembung nyawang – nglirik – nginceng tembung dasanama kang tegese meh padha, mula ing ukara ndhuwur ora bisa genti-genten panganggone. Tembung nyawang – nglirik – nginceng bisa kabedakake kanthi cara fiture distinctif. Yaiku kanthi jarak utawa solah bawane. Nyawang ateges ndeleng kanthi biasa utawa jarake cedhak, nglirik ateges ndeleng saka pojoke mripat, dene nginceng ateges ndeleng saka bolongan utawa jarake cedhak tapi jarak pandange sethithik.








3.     Dasanama Antarane Tembung Sipat
Dasanama antarane tembung kriya yaiku dasanama kang kedadeyan ing tembung sipat. Tembung sipat kabagi maneh dadi loro yaiku tembung watak lan tembung kaanan (Sasangka. 2008: 122-123).
(a)    Dasanama antarane Tembung Watak
Tembung watak mujudake tembung aran, dene tembung watak iki ora bisa owah (ora ngalami owah gingsire teges). Tembung-tembung kang bisa kalebu ing jinis iki yaiku :
Pencilakan – bedhigasan            Prigel – trampil
Becik – apik                              Ngebreh – boros
Basuki – slamet                                     Kendel – wani
Cuwa – gela                              Giris – wedi
Lsp.
Kanggo luwih cethane, kajlentrehake kaya ing ukara ing ngisor iki:
(a)     Budi kuwi pancene prigel bocahe.
(b)     Budi kuwi pancene trampil bocahe.
(c)     Aja dadi bocah bedhigasan, mundhak ora disenengi wong.
(d)     Aja dadi bocah pencilakan, mundhak ora disenengi wong.
Ukara – ukara ing ndhuwur, nerangake yen ta tembung – tembung kang kalebu dasanama tembung sipat mligine watak iku akeh – akehe tembung dasanama kang bisa genti-genten. Tanpa ngowahi surasane tembung tembung trampil lan prigel bisa gegantiyan, semana uga tembung bedhigasan lan pencilakan.
(b)    Dasanama antarane Tembung Kaanan
Tembung sipat awujud tembung kaanan iki njlentrehake tembung – tembung dasanama tembung sipat kang bisa ngalami owah – owahan. Tembung – tembung kang kalebu jinis iki antarane :
Reja – rame                   Ijen – dhewe
Sugih – mulya                Loh – subur
Sengsara – susah
Cethane bisa diwaca ing tuladha ukara ing ngisor iki :
(a)     Jakarta, kutha kang reja banget.
(b)     Jakarta, kutha kang rame banget.
Beda karo dasanama tembung sipat watak, dasanama tembung sipat kaanan iki gampang anggene owah. Tuladhane ing ndhuwur Jakarta kang reja banget iku gampang anggene sepi, nanging yen ngowahi keprigelan iku susah.
Sairip karo tuladha ing ngisor iki :
(c)     Mergawea kanthi sregep supaya uripmu ora sengsara.
(d)     Mergawea kanthi sregep supaya uripmu ora susah.
Kahanan susah utawa sengsara ing ndhuwur iku gampang anggene ngowahi tinimbang watak cuwa kaya ing tuladha tembung watak. Saliyane iku, uwis dadi ciri lumrahe dasanama yen tembung siji padha tegese karo tembung sijine mula ing tuladha (a), (b), (c), lan (d) tembung dasanamane bisa genti-genten tanpa ngowahi surasane.
4.     Dasanama Antarane Tembung Panggandheng
Dasanama antarane tembung panggandheng yaiku dasanama kang kedadeyan ing tembung panggandheng. Tembung – tembung kang kalebu ing jinis dasanama iki sethithik banget, ing antarane kang bisa ditemokake yaiku :
Rikala – nalika
Sabab – karana – jalaran
Tuladha kanggo jinis iki pancene sethithik, nanging muga bisa nganti jelas jlentrehan ing ukara ngisor iki :
(a)     Rikala udan awan mau, aku isih nang dalan.
(b)     Nalika udan awan mau, aku isih nang dalan.
(c)     Aku ora bisa karo sliramu sabab tresnaku wus dakwenehake marang wong liya.
(d)     Aku ora bisa karo sliramu karana tresnaku wus dakwenehake marang wong liya.
(e)     Aku ora bisa karo sliramu jalaran tresnaku wus dakwenehake marang wong liya.
Ukara (a) lan (b) nuduhake tuladha kang rada gampang anggone ngonceki, dene ukara (c), (d), lan (e) rada angel tinimbang tuladha sadurunge. Ukara (a) lan (b) nuduhake tembung dasanama kang tegese padha mula bisa genti-genten kanthi ora ngowahi surasane. Ananging ing ukara (c), (d), lan (e) ngemu teges kang meh padha dadi ora mesthi bisa tepak anggone genti-genten. Ing ukara (c), tembung sabab luwih ngandharake kaindahan tinimbang karana, lan jalaran. Saliyane iku tembung karana luwih umum digunakake tinimbang tembung sabab lan jalaran. Tembung jalaran panganggone luwih kuna tinimbang tembung sabab lan karana.
5.     Dasanama Antarane Tembung Panuduh
Dasanama antarane tembung panuduh yaiku dasanama kang kedadeyan ing tembung panuduh. Dasanama tembung kang nuduhake saperangan tartamtu. Tuladhane ing antarane : iku – kuwi
Yen ditrapake ing ukara:
(a)     buku iku daksilih saka Perpus
(b)     buku kuwi daksilih saka Perpus
Tuladha tembung dasanama ing ndhuwur nuduhake yen tembung kuwi luwih dipengaruhi dialek tinimbang tembung iku. Ananging rong tembung iku nduweni teges kang padha mula bisa digenti-genten tanpa ngowahi surasane.
6.     Dasanama Antarane Tembung Katrangan
Dasanama antarane tembung katrangan yaiku dasanama kang kedadeyan ing tembung katrangan. Tembung katrangan kaperang maneh dadi papat yaiku dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung aran, dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung sipat, dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung wilangan, lan dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung katrangan.
Perangan-perangan kasebut bakal dijlentrehake kanthi amba ing ngisor iki.
a.       Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Aran
Dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung aran tuladhane mung sethithik kang bisa ditemokake.
Dudu – ora  
Mung – nggur
Panetrapane ing ukara :
(a)     Wong kuwi dudu bulekku nanging ibuku
(b)     Wong kuwi ora bulekku nanging ibuku
(c)     Bapakku biyen mung guru sd
(d)     Bapakku biyen nggur guru sd
Ukara (a) lan (b) kalebu tuladha tembung dasanama kang tegese meh padha, mula anggone geganti-genten kurang trep. Dene ing ukara (c) lan (d) minangka tuladha  tembung dasanama kang kapengaruhi dialek, ananging ora ngowahi surasane yen digenti-genten.
b.      Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Sipat
Ing ngisor iki tuladha ngenani Dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung sipat.
Sarwa – tansah
Semu – rada
Panetrapane ing ukara :
(a)     Wong kuwi uripe sarwa kecukupan.
(b)     Wong kuwi uripe tansah kecukupan.
(c)     Haryadi nganggo klambi wernane semu abang.
(d)     Haryadi nganggo klambi wernane rada abang.
Tuladha ing ndhuwur nuduhake yen ing tuladha ukara (a), (b), (c), lan (d) tuladha tembung dasanama kang tegese padha mula bisa genti-genten tanpa ngowahi surasane.
c.       Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Wilangan
Ing ngisor iki tuladha ngenani Dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung wilangan.
Kari – isih
Mung – nggur
Panetrapane ing ukara :
(a)     Dhuwitku kari sepuluh ewu.
(b)     Dhuwitku isih sepuluh ewu.
(c)     Endhoge mung loro.
(d)     Endhoge nggur loro.
Tuladha ing ndhuwur nuduhake yen ing tuladha ukara (a), (b), (c), lan (d)  minangka tuladha tembung dasanama kang tegese padha mula bisa genti-genten tanpa ngowahi surasa tembunge. Saliyane iku, tembung dasanama kari lan isih, Mung lan nggur  uga dipengaruhi dialek ing penganggone.

d.      Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Katrangan
Ing ngisor iki tuladha ngenani Dasanama tembung katrangan kang nerangake tembung katrangan. Tuladhane yaiku:
Wae – bae
Panetrapane ing ukara yaiku:
(a)     dhompete meh bae ilang.
(b)     dhompete meh wae ilang.
Tuladha ing ndhuwur nuduhake yen ing tuladha ukara (a) lan (b) minangka tuladha tembung dasanama kang tegese padha mula bisa genti-genten tanpa ngowahi surasa tembunge. Saliyane iku, tembung dasanama wae – bae uga dipengaruhi dialek ing panganggone.
DUDUTAN
Saka andharan ing ndhuwur mau bisa didhapuk dudutan yen cirine dasanama yaiku tembung siji nduweni teges padha utawa meh padha karo tembung liyane. Dasanama antarane tembung lan tembung yaiku dasanama kang kedadeyan ing tataran tembung.
Dene dasanama antarane tembung kaperang maneh yaiku:
Dasanama Antarane Tembung Aran
(a)      Dasanama antarane Tembung Aran Sukma
Tuladhane:
a.    Ing ketoprak kuwi sing paling apik badhute.
b.    Ing ketoprak kuwi sing paling apik pelawake.
(b)     Dasanama antarane Tembung Aran Tansukma
Tuladhane:
a.    Masku sing nang Jogja ngirimi aku layang.
b.    Masku sing nang Jogja ngirimi aku surat.
Dasanama Antarane Tembung Kriya
Tuladhane:
a.       Antok merdhayoh ing omahe Pak Tarto.
b.       Antok mertamu ing omahe Pak Tarto.
Dasanama Antarane Tembung Sipat
(a)     Dasanama antarane Tembung Watak
Tuladhane:
(a)     Budi kuwi pancene prigel bocahe.
(b)     Budi kuwi pancene trampil bocahe.
(b)     Dasanama antarane Tembung Kaanan
Tuladhane:
(a)     Jakarta, kutha kang reja banget.
(b)     Jakarta, kutha kang rame banget.
Dasanama Antarane Tembung Panggandheng
Tuladhane:
(a)     Rikala udan awan mau, aku isih nang dalan.
(b)     Nalika udan awan mau, aku isih nang dalan.
Dasanama Antarane Tembung Panuduh
Tuladhane:
(a)     Buku iku daksilih saka Perpus
(b)     Buku kuwi daksilih saka Perpus
Dasanama Antarane Tembung Katrangan
Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Aran
Tuladhane:
(a)     Wong kuwi dudu bulekku nanging ibuku
(b)     Wong kuwi ora bulekku nanging ibuku
Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Sipat
Tuladhane:
(a)     Haryadi nganggo klambi wernane semu abang.
(b)     Haryadi nganggo klambi wernane rada abang.
Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Wilangan
Tuladhane:
(a)     Endhoge mung loro.
(b)     Endhoge nggur loro.
Dasanama Tembung Katrangan kang Nerangake Tembung Katrangan
Tuladhane:
(a)     dhompete meh bae ilang.
(b)     dhompete meh wae ilang.
Dasanama ing jaman saiki wus rada diperhatekake, menawa mbesuke bakalan ana kang kanthi mligi ngrembug babagan dasanama basa Jawa. Amarga sejatine, wigati banget anane panliten ngenani babagan iku kanggo nggampangake kajian semantis mligine sesambungane teges.
KAPUSTAKAN
Chaer, Abdul. 1990. Pengantar Semantik Sastra. Jakarta: Rineka Cipta
Djajasudarma, T. Fatimah, 1999. Semantik 2. Bandung: PT Refika Aditama
Gudai, Dr. Darmansyah. 1989. Semantik Beberapa Topik Utama. Jakarta: Iptek Pengembangan Lembaga Pendidikan Tenaga Kependidikan
Kridalaksana, Harimurti. 1982. Fungsi Bahasa dan Sikap Bahasa. Ende & Flores: Nusa Indah
Padmosoekotjo, S, 1955. Ngrengrengan Kasusastraan Djawa I. Purworejo: Hien Hoo Sing
Padmosoekotjo, S, 1953. Ngrengrengan Kasusastraan Djawa. Purworejo: Hien Hoo Sing
Pateda, Prof. DR. Mansoer. 2001. Semantik Leksikal. Jakarta: Rineka Cipta
Sasangka, Sri Satriya Tjatur Wisnu. 2008. Paramasastra Gagrag Anyar Basa Jawa. Jakarta: Yayasan Paramalingua

Soedjito, Drs. 1989. Sinonim. Bandung: Sinar BaruSuwandi, Dr. Suwaji, M.pd. 2008. Semantik Pengantar Kajian Makna.  Yogyakarta: Media Perkasa